Πώς να ληστέψετε μια τράπεζα

Στη Νάπολη της δεκαετίας του ‘60, η απότομη οικονομική άνθηση έχει οδηγήσει σε κατασκευαστική αναρχία. Όλα τα κτήρια, δημόσια και ιδιωτικά, χτίζονται όπως-όπως. Στη σκιά όμως της «ανάπτυξης» και της «ευημερίας» ξεφυτρώνει μια παραγκούπολη της φτώχιας και της μιζέριας. Εκεί μένουν οι άνθρωποι που τα μέτρα τους είναι λειψά και μόνο 90 εκατοστά… Σε μια τέτοια παράγκα μένει και η οικογένεια του έργου μας.

Πατώντας στην παράδοση του Eduardo de Filippo και του Dario Fo, ο Samy Fayad έχει γράψει ένα έργο με πολύ δυνατούς χαρακτήρες, σασπένς, καυστικότητα και άφθονο γέλιο.

Συντελεστές

Μετάφραση: ‘Αννα Βαρβαρέσου – Τζόγια
Σκηνοθεσία, πρόγραμμα και αφίσα: Βασίλης Λουκάς
Σκηνικά και κοστούμια: DUENDE
Ξύλινες κατασκευές: Γιώργος Μαζωνάκης, Νίκος Καρούτσος
Καλλιτεχνική επιμέλεια σκηνικών: Κωστής Πλάκας
Βοηθός σκηνοθέτη: Ολυμπία Νταφούλη
Μακιγιάζ: Ελένη Κοτσορέ
Σχέδια αφίσας: Βούλα Χριστοδουλάκου
Έλεγχος Φώτων και Μουσικής: Γιάννης Μανιάτης Νίκος Μπαρμπαγιάννης
Φροντιστήριο: Λευτέρης Κουτούφαρης

Παίζουν

Αγκοστίνο: Κωστής Πλάκας
Ρεγγίνα: Βούλα Χριστοδουλάκου
Γκασπάρε: Γιώργος Μαζωνάκης
Τονίνο: Ηλίας Μπακόπουλος
Τζουλιάνα: Ολυμπία Νταφούλη
Χήρα: Δέσποινα Σπανού
Φωνή του Μαστελόνε: Ηλίας Μπακόπουλος
Διεθυντής: Βασίλης Λουκάς

Το θέατρο είναι σαν τη ζωή…

Ξεκινάει από το διάβασμα ενός κειμένου, παίρνει μορφή, εικόνα και ήχους και τελειώνει μπροστά στο κοινό στο ανέβασμα της παράστασης.

Στη σύντομη ζωή του κάθε έργου, ο χρόνος τρέχει αμείλικτα. Οι προθεσμίες περνάνε. Πρέπει να πάρεις αποφάσεις, να συγκρουστείς, να κάνεις λάθη, να ξεπεράσεις τις αδυναμίες σου, να αναπληρώσεις τις απώλειες, να παλέψεις με τις κακοτυχίες και τις αναποδιές. Πάνω απ’ όλα όμως να συνεργαστείς, να εμπιστευτείς τον διπλανό σου, να τον στηρίξεις για να σε στηρίξει.

Καθώς ο χρόνος κυλά η προσπάθεια γίνεται εντονότερη. Να ενταχθείς στην ομάδα. Να πετύχεις το στόχο. Να αλλάξεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου. Ξεκινάς για αλλού και καταλήγεις αλλού. Κάνεις όνειρα που η πραγματικότητα, οι υλικές συνθήκες στα ανατρέπουν. Αγωνίζεσαι. Μελετάς παραμέτρους. Παρατηρείς τους γύρω σου. Παίρνεις αυτά που σου χρειάζονται. Κρατιέσαι από την εμπειρία των παλαιότερων, εμπνέεσαι από την τόλμη των νεότερων.

Η θεματολογία του θεάτρου είναι μονότονα ίδια: το φαΐ, η οικογένεια, η αδικία, ο έρωτας, ο θάνατος. Τα ερωτήματα είναι πιο πολλά από τις απαντήσεις. Δεν θα απαντηθούν ποτέ όλα όσα ρωτάς. Έχεις την ευκαιρία όμως να μοιραστείς τα ζητήματα που σε απασχολούν με πολλούς περισσότερους. Και δεν πρέπει να χάσεις αυτή την ευκαιρία.

Το «πώς να ληστέψετε μια τράπεζα» μας έκανε να ζήσουμε όλα τα παραπάνω. Τώρα που η παράσταση ανεβαίνει, φιλοδοξούμε να σας χαρίσουμε 100 λεπτά «συμπυκνωμένης ζωής» αλλά και πολύ-πολύ γέλιο.

Αφίσα