Τα Ρούχα του Βασιλιά

Μουσικό θέατρο για παιδιά και για… έξυπνους μεγάλους.
Βασισμένο στο παραμύθι «Καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα» του Χ. Κ. Άντερσεν

Συντελεστές

Σκηνοθεσία, δραματουργική επεξεργασία, μουσική, πρόγραμμα και φωτισμοί: Βασίλης Λουκάς
Σκηνικά και κοστούμια: DUENDE
Καλλιτεχνική επιμέλεια, κατασκευές και αφίσα:  Βάσια Λεοντοπούλου
Μεταποίηση κοστουμιών: Γιάννα Μπέση
Βοηθός σκηνοθέτη και ηχοληψία: Ολυμπία Νταφούλη

Παίζουν

Αφηγητής: Λευτέρης Πολίτης
Μάπας: Λευτέρης Κουτούφαρης
Μπαγάσας: Αντώνης Καπνίσης
Καμαριέρα: Χαρά Ουσαντζοπούλου
Ανιψιά: Γιάννα Μπέση (α’ διανομή)
Λεμονιά Ευστρατουδάκη (β’ διανομή)
Βασίλισσα: Εύη Τσάνα (α΄διανομή)
Άντα Παπαδημητρίου (β’ διανομή)
Βασιλιάς: Γιάννης Μανιάτης

Σημείωση για μικρούς και μεγάλους

Είναι (εν μέρει) αλήθεια πως η επιλογή του φετινού μας έργου προέκυψε μετά από αίτημα πολλών συμπατριωτών μας για παιδική παράσταση. Η «αφόρητη πίεση» πολλών μανάδων αλλά και παιδιών δεν μας άφησε αδιάφορους. Όχι βέβαια πως εμείς δε θέλαμε. Γιατί όταν βρεθήκαμε μπροστά στο συγκεκριμένο κείμενο, ενδώσαμε με χαρά στις πιέσεις…
Τα «ρούχα του βασιλιά» είναι έργο που ξεχειλίζει από μηνύματα: Αποστροφή και απέχθεια για την υποκρισία, την αδικία, τον αυταρχισμό, αγάπη για την ειλικρίνια, την δικαιοσύνη, τη δημοκρατία.

Τα παραμύθια του Άντερσεν είναι γνωστά για όλα τα παραπάνω. Σε αυτά, οι φτωχοί και οι ασήμαντοι γίνονται σπουδαίοι, οι βασιλιάδες και οι κάθε λογής «δυνατοί» γελοιοποιούνται και απαξιώνονται. Αλλά και ο Γ. Καλατζόπουλος, παρότι έζησε σε πολύ διαφορετικό τόπο και χρόνο από τον Άντερσεν, έχει δώσει παρόμοια δείγματα γραφής. Η διασκευή του πασίγνωστου παραμυθιού έγινε λίγο πριν το τέλος της δικτατορίας. Οι αναφορές στο τότε καθεστώς είναι κάτι περισσότερο από οφθαλμοφανείς.

Η εποχή μας θυμίζει έντονα εκείνη την εποχή: Η ηλιθιότητα και η υποκρισία είναι τόσο χοντροκομένες που δε μπορούν να κρυφτούν με τίποτα. Η γύμνια των επιχειρημάτων αυτών που εξουσιάζουν τις ζωές μας είναι ολοφάνερη. Οι ίδιοι τα έχουνε πιστέψει. Τους έχει τυφλώσει η αλαζονία. Όχι όμως και ο λαός (τουλάχιστον όχι όλος…). Δε θα μπορούσαμε να κάνουμε πως δε βλέπουμε αυτές τις ομοιότητες. Έτσι, στο αντιδικτατορικό πνεύμα του Γ. Καλατζόπουλου, προσθέσαμε τις απαραίτητες «αντιμνημονιακές» πινελιές του σήμερα.
Πιστέψαμε από την αρχή ότι το έργο, αν και γράφτηκε για παιδιά, απευθύνεται σε θεατές κάθε ηλικίας. Τα παιδιά βλέπουν καθαρότερα. Ξέρουν να διεκδικούν και δύσκολα τα ξεγελάς. Έχουν όμως ανάγκη από εικόνες, τραγούδια και αστεία. Εμείς οι «μεγάλοι» έχουμε ανάγκη από αισιοδοξία. Όχι όμως αισιοδοξία αφηρημένη, αλλά αυτή που πηγάζει από τη δράση μας, και την πίστη πως μπορούμε να κατανοήσουμε και να αλλάξουμε τον άδικο κόσμο που ζούμε.

Σε αυτή τη σπαρταριστή κωμωδία, το κοινό, πρέπει να αναλάβει δράση.

Κάντε το. Μικροί και μεγάλοι. Το έχουμε ανάγκη. Όλοι μας.

Αφίσα

Μουσική